Սիմվոլիզմ
Ֆերնանդ Կնոպֆ, «Ո՞վ կփրկի ինձ»
Սիմվոլիզմն արվեստում (գրականության, երաժշտության և կերպարվեստի մեջ) ամենամեծ ուղղություններից է։ Առաջացել է Ֆրանսիայում 1870-80-ականներին և բուռն զարգացում ապրել 19-րդ դարավերջին և 20-րդ դարասկզբին՝ նախևառաջ Ֆրանսիայում, Բելգիայում և Ռուսաստանում: Սիմվոլիզմ տերմինը մտցրել է ֆրանսիացի բանաստեղծ Ժան Մորեասը իր համանուն մանիֆեստում` տպագրված 1886-ի սեպտեմբերին «Ֆիգարոյում»: Ըստ այդ մանիֆեստի` սիմվոլիստական պոեզիան հռետորության, սուտ զգացմունքայնության և օբյեկտիվ նկարագրությունների թշնամին է, ձևն ինքնանպատակ չէ, այն արտահայտում է Գաղափարը` դուրս չգալով դրա սահմաններից:
Գրականության մեջ սիմվոլիզմի հետևորդներից հայտնի են` Ֆրանսիայում` Սռեփան Մալարմե, Արթյուր Ռեմբո, Պոլ Վեռլեն, Պոլ Վալերի, Բելգիայում` Մորիս Մետերլինկ, Էմիլ Վերհարն, Ավստրիայում և Գերմանիայում` Ռայներ Մարիա Ռիլկե, Նորվեգիայում` Հենրիկ Իբսեն, Ռուսաստանում` Վալերի Բրյուսով, Ալեքսանդր Բլոկ, Ֆյոդոր Սոլոգուբ, Կոնստանտին Բալմոնտ:
I'm a title. Click here to edit me
Սիմվոլիզմ
Ֆերնանդ Կնոպֆ, «Ո՞վ կփրկի ինձ»
Սիմվոլիզմն արվեստում (գրականության, երաժշտության և կերպարվեստի մեջ) ամենամեծ ուղղություններից է։ Առաջացել է Ֆրանսիայում 1870-80-ականներին և բուռն զարգացում ապրել 19-րդ դարավերջին և 20-րդ դարասկզբին՝ նախևառաջ Ֆրանսիայում, Բելգիայում և Ռուսաստանում: Սիմվոլիզմ տերմինը մտցրել է ֆրանսիացի բանաստեղծ Ժան Մորեասը իր համանուն մանիֆեստում` տպագրված 1886-ի սեպտեմբերին «Ֆիգարոյում»: Ըստ այդ մանիֆեստի` սիմվոլիստական պոեզիան հռետորության, սուտ զգացմունքայնության և օբյեկտիվ նկարագրությունների թշնամին է, ձևն ինքնանպատակ չէ, այն արտահայտում է Գաղափարը` դուրս չգալով դրա սահմաններից:
Գրականության մեջ սիմվոլիզմի հետևորդներից հայտնի են` Ֆրանսիայում` Սռեփան Մալարմե, Արթյուր Ռեմբո, Պոլ Վեռլեն, Պոլ Վալերի, Բելգիայում` Մորիս Մետերլինկ, Էմիլ Վերհարն, Ավստրիայում և Գերմանիայում` Ռայներ Մարիա Ռիլկե, Նորվեգիայում` Հենրիկ Իբսեն, Ռուսաստանում` Վալերի Բրյուսով, Ալեքսանդր Բլոկ, Ֆյոդոր Սոլոգուբ, Կոնստանտին Բալմոնտ:
Սիմվոլիզմ
Ֆերնանդ Կնոպֆ, «Ո՞վ կփրկի ինձ»
Սիմվոլիզմն արվեստում (գրականության, երաժշտության և կերպարվեստի մեջ) ամենամեծ ուղղություններից է։ Առաջացել է Ֆրանսիայում 1870-80-ականներին և բուռն զարգացում ապրել 19-րդ դարավերջին և 20-րդ դարասկզբին՝ նախևառաջ Ֆրանսիայում, Բելգիայում և Ռուսաստանում: Սիմվոլիզմ տերմինը մտցրել է ֆրանսիացի բանաստեղծ Ժան Մորեասը իր համանուն մանիֆեստում` տպագրված 1886-ի սեպտեմբերին «Ֆիգարոյում»: Ըստ այդ մանիֆեստի` սիմվոլիստական պոեզիան հռետորության, սուտ զգացմունքայնության և օբյեկտիվ նկարագրությունների թշնամին է, ձևն ինքնանպատակ չէ, այն արտահայտում է Գաղափարը` դուրս չգալով դրա սահմաններից:
Գրականության մեջ սիմվոլիզմի հետևորդներից հայտնի են` Ֆրանսիայում` Սռեփան Մալարմե, Արթյուր Ռեմբո, Պոլ Վեռլեն, Պոլ Վալերի, Բելգիայում` Մորիս Մետերլինկ, Էմիլ Վերհարն, Ավստրիայում և Գերմանիայում` Ռայներ Մարիա Ռիլկե, Նորվեգիայում` Հենրիկ Իբսեն, Ռուսաստանում` Վալերի Բրյուսով, Ալեքսանդր Բլոկ, Ֆյոդոր Սոլոգուբ, Կոնստանտին Բալմոնտ:
